Dit is deel 4 van een 5-delige serie in de aanloop naar het openluchtspel ‘In de schaduw van de rômfabriek’, dat in september acht keer wordt opgevoerd bij de voormalige zuivelfabriek aan Den Hoek in Sint Anthonis.
Het was voor die tijd een riante boerderij, de hoeve waar Jan en Koosje Teunissen bij hun trouwen in 1931 hun boerenbedrijf begonnen. De boerderij aan Den Hoek 17, die de ouders van Koosje in 1908 hadden laten bouwen, was op het oog verder onbeduidend. Op het oog… want in feite was hier in de jaren 1943 en 1944 de geheime ontmoetingsplaats van verzetsleiders. Dat dit adres was gekozen, had alles te maken met het militaire verleden van Jan Teunissen. De leiders van het verzet kenden hem als betrouwbare en discrete landgenoot. In het openluchtspel wordt duidelijk dat Jan en zijn vrouw net even wat meer moed hadden dan veel landgenoten.
In 1944 woonden de 39-jarige Jan en zijn eveneens 39-jarige Koosje hier met 8 kinderen (na de oorlog werden nog 2 kinderen geboren), terwijl Koosjes moeder Bertha (73) in 1943 ook bij dit gezin inwoonde. Als veel collega-boeren had Jan een gemengd bedrijf met koeien, varkens, kippen en akkerbouw. Door Sommers, toen 15 jaar jong, werkte in die jaren als meid bij de familie.
In de boerderij gaven Jan en Koosje niet alleen onderduikers onderdak, het was ook een stil bolwerk van de ondergrondse ofwel het verzet. Op wisselende tijden verzamelden zich hier in de ‘goei kamer’ eerst ‘Careltje’ (Carel Ninaber van Eijben) en later zijn opvolger ‘Peter Zuid’ (Jan Borghouts), de hoogste verzetsleider voor de drie zuidelijke provincies, maar ook gemeentelijke verzetsmensen als de paters Jan van Rijsbergen en Leo Goossens en de militair geschoolde Frans Balvers. De groep regelde schuiladressen voor onderduikers en vluchtelingen. Voor deze onderduikers werden distributiebonnen geronseld en toen de bezetter in 1944 zijn ware gezicht als onderdrukker liet zien, werden onder leiding van Peter Zuid sabotageacties op touw gezet en zelfs verraders geliquideerd. Voor hun moed en opoffering ontvingen Jan en Koosje Teunissen postuum na de oorlog postuum het Verzetsherdenkingskruis.