Op dezelfde dag dat de decorbouwers aan de slag gingen organiseerde de commissie Kleding van het openluchtspel een ‘Kledingpasdag’. Leden van de commissie en anderen hadden hun kleerkasten en zolders overhoop gehaald en dat leverde tal van kledingstukken, hoeden, schoenen en klompen op om tientallen spelers een passend kostuum of jurk uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog aan te meten. Geen eenvoudige klus, want ook toen waren er zondagen en werkdagen, met kleding en schoeisel die daar bij past. En zo gingen de broeken, jasjes, jurken, hoedjes en zelfs klompen van hand tot hand en natuurlijk moest het ook worden gepast. Voor sommigen bleef het niet bij twee outfits omdat ze in het toneelspel een derde of zelfs vierde kostuum nodig hebben. Bijvoorbeeld voor een begrafenis en koffietafel, want dan wordt van buurtbewoners verwacht dat ze rouwkleding dragen. En wat te denken van de miltante verzetsmensen, die door regelmatig wisselen van kleding uit het zicht van de vijand trachten te blijven!
